Już wkrótce w Mediolanie ujrzy światło dzienne współczesny projekt przestrzeni mieszkalnej, który próbuje odpowiedzieć na pytanie jak mieszkać i pracować zdalnie w rzeczywistości post lockdown. Pomysł narodził się w głowie Claudii Campone, założycielki studia ThirtyOne Design, w czasie najtrudniejszych, pierwszych miesięcy pandemii, pomiędzy Rzymem, a Londynem. Celem projektu było ponowne przemyślenie przestrzeni mieszkalnych i ich funkcjonalności, a miejscem jego realizacji – mieszkanie na trzecim piętrze w kamienicy z lat 30-tych XX wieku przy via Teodosio 15 w Mediolanie. Pierwszym krokiem było zaangażowanie odpowiednich partnerów, między innymi Abet Laminati, którzy mogli przyczynić się do rozważań nad nowymi sposobami mieszkania. Efekty pracy będzie można podziwiać od końca listopada.
Dlaczego PostHome? – wyjaśnia Claudia Campone:
– Jest to projekt związany z pracą zdalną, nad którym pracowałam wiosną, w czasie lockdownu. W świetle tego zupełnie nieprzewidzianego i bezprecedensowego doświadczenia wyobraziłam sobie, jak mogłabym przedefiniować przestrzeń mieszkalną, aby spróbować wyrazić poprzez nią odpowiedzialne zachowanie. Dla mnie osobiście kryje się w tym prawdziwe znaczenie słowa „zrównoważony”. Nie dotyczy ono bowiem wyłącznie wpływu na środowisko, rozumianego jako emisję szkodliwych substancji. Określa ono także wpływ, jaki nasza działalność projektowa może, a nawet powinna wywierać na użytkowanie i sposób korzystania z przestrzeni.
Dlaczego wybrałaś dom jako wymiar projektowy ?
– Dom powrócił do swojej pierwotnej funkcji schronienia, bezpiecznej kryjówki przed światem zewnętrznym, postrzeganej obecnie w dwojaki sposób. Wycofujemy się do niego jak ślimak do swojej muszli. Jednocześnie, tą samą formalną dynamiką muszli czy pancerza, wysyłamy w architektoniczną przestrzeń komunikat o działaniach jej mieszkańców. Odwracając dotychczasowy układ oddzielonych od siebie przestrzeni wprowadziliśmy centralny moduł, który wyraża i determinuje zróżnicowane funkcje mieszkalne, którego przestrzeń jest w naturalny sposób płynna i odpowiednio skomunikowana. Dzięki temu naturalne światło swobodnie rozchodzi się po wnętrzu sprzyjając dobremu samopoczuciu w przestrzeni wypełnionej fizyczną obecnością domowników.
Jakie części domu poddane zostały największym innowacjom ?
– Główną innowacją jest przedsionek. To rodzaj śluzy, która pełni dwie funkcje dezynfekcyjne. Po pierwsze, jest tu mała umywalka i przebieralnia. Po drugie mamy tu specjalną szafkę, która pozwala bezpiecznie i bezkontaktowo odbierać przesyłki. Jest to coś w rodzaju mniejszego modułu filtrującego wewnątrz większego modułu mieszkalnego
Dlaczego do projektu PostHome wybrałaś laminaty ?
– Decyzja o użyciu laminatów narodziła się wraz z pomysłem modułów. Oferowana przez Abet przebogata paleta jednolitych kolorów pozwoliła nam ułożyć chromatyczną gamę będącą hołdem dla mistrzów modernizmu. W istocie budynek, w którym realizujemy ten projekt, jest perełką z tych lat, z nietuzinkową ciemnozieloną fasadą, przeplatającymi się gzymsami, wykuszami i balkonami, których harmonia nie może umknąć uważnemu obserwatorowi. Dlatego też w trakcie projektowania czerpaliśmy z artystycznej i architektonicznej spuścizny tego czasu: języka kolorystycznego Soni Delaunay oraz relacji przestrzennych między powierzchniami i bryłami we wnętrzach Charlotte Perriand. W zwartej przestrzeni PostHome wszystkie funkcje są łatwo rozpoznawalne i wizualnie zharmonizowane. Nie tylko możliwości kolorystyczne, ale także oswojenie społeczeństwa z powierzchnią laminatu, który szczególnie w naszym kraju, we Włoszech, zapisał ważne karty w historii designu, pozwoliły nam tym materiałem zaakcentować w projekcie zarówno kojącą ideę muszli – bezpiecznego schronienia, jak i jego egalitaryzm, gdyż projekt ten z definicji nie jest przeznaczony dla wybranej garstki szczęśliwców, lecz dla szerokiego grona użytkowników, którzy nie tylko docenią jakość życia w projektowanej przestrzeni, ale także dostrzegają wyższość projektowania kładącego nacisk na to, aby nasze inwestycje były wydajne i zrównoważone.
